gebakjes, gebraden kippen en verrassende taxi's
Door: Ilka
28 Juli 2015 | Peru, Lima
De nacht in de bus vloog sneller voorbij dat de heenreis. Waarschijnlijk omdat het deze keer ook 3 uur korter was. Redelijk verbaast stonden we dus om 9 uur op de stoep in plaats van 12 uur. Dit omdat het veel minder moeite kostte om Lima in te komen dan normaal in verband met een nationale feestdag. Tijdens de Vaderlandsfeesten vieren de Peruanen dat ze onafhankelijk zijn geworden van de bezetters een aantal jaar geleden. Hoe dat precies zit kun je vast op Internet vinden. Daar hebben wij even geen tijd voor: dit was onze op een na laatste volledige dag in Peru en die tijd willen we nuttig besteden.
3 uur vroeger dan gepland dus. De taxi's waren al besteld voor 12uur dus dat moest even geregeld worden. Weer een moment om stil te staan hoe gelukkig we zijn met de Spaanssprekenden onder ons(Helden!).
Eenmaal in ons Hostel aangekomen kon ondanks dat we zo vroeg waren de meeste al in hun kamer. Op weg naar beneden kwamen we Jan en Imma Slot tegen. Dit echtpaar was zelf onderweg naar Ger en Froukje en hadden nog een paar uur voor ze in de bus zouden stappen naar Cajamarca. Natuurlijk nodigden wij hen uit voor een kopje koffie bij onze stamkroeg op de hoek. Uiteindelijk trakteerden zij ons om een super gezellige ochtend vol cappuccino's, café con latte's, gedeelte gebakjes en intressante verhalen over hun zendingstijd.
Na een een opfris momentje kon iedereen er smiddags weer tegen aan. We besloten met de taxi naar het centrum van de stad te gaan, netzoals heel Lima dat deed om de vaderlands feesten te vieren. Ontiegelijk druk. Iedereen kwam op de podia en markten af die op de pleinen stonden. Gelukkig hielden we nog prima overzicht omdat het voornamelijk allemaal Peruaanse toeristen waren waar we allemaal een kop bovenuit staken.
Na een ruim een uur over de marktjes geslenterd te hebben werd onze neus getrokken naar een Norky's restaurant. Een grote en luxe versie van een Kip McDonald's waar de braadovens bij de ingang vol draaiende kip aan spit geurend naar je roepen.
Binnen notime had het personeel een tafel voor 9 gecreëerd terwijl sommige klanten schaamteloos een poging deed foto's van ons blonde gringa's te maken, ons deed dat weinig want we waren al wat gewend vanuit de bergdorpen.
Even later stonden er 4 mals gebraden kippen op tafel. Ondanks dat Pauline stug weigerde om meer dan wat sla te eten kregen we er samen 3 op! Bert had nog nooit een halve kip gegeten en die heeft letterlijk zijn vingers erbij opgegeten. Hij heeft er nu nog maar 3.
De laatste kip hebben we maar in laten pakken en mee genomen naar buiten.
Er was ons verteld dat er in Lima een spectaculaire licht/fontein show is. Natuurlijk moesten we dat zien. Na een redelijk stuk lopen(ruim een uur) door de stad kwamen we aan bij dat parque del agua. Bij het zien van de enorme rij besloot Bert dat hij niet in de rij ging staan en bleef samen met Theo en Joke op een stoeprandje bij de ingang wachten tot we aan de beurt waren. Tenminste, dat zeiden ze. 5 min later kwam er een taxi scheurend voorbij met Bert half uit het raam hangend: ciao!!! ! !... Redelijk verbaast stonden we daar.. maar dat zouden ze toch nooit doen? We waren getuigen hoe Rieke haar man belde en hem een standje gaf. Het haalde alleen niet veel uit. Ze zaten al in een Starbucks.
Vast besloten om zonder hun een geweldige avond te hebben liepen we niet veel later het park in. Helaas stelde de show niet echt veel voor. 20 minuten lazers en een complicatie filmpje van Peruaanse dansen en dieren in combinatie met een panfluit of beethoven op een muur van water geprojecteerd. Klink spectaculair maar helaas moesten we aan de 3 toegeven dat ze niets gemist hadden(al deden we dat wel een dag later..).
Na een paar asociale taxi chauffeurs of prijzen hadden we er toch eentje gevonden die ons voor een schappelijke prijs naar het hotel wilde brengen. Met z'n 6en in 1 taxi kijken we niet meer van op. Deze taxi chauffeur wist alleen niet zo goed de weg waardoor we rondjes door de wijk om het hostel heen bleven rijden en er dubbel zolang over deden. Opgelucht kwamen we er toch.
Met een hele gebraden kip in de koelkast is iedereen voldaan in slaap gevallen.
3 uur vroeger dan gepland dus. De taxi's waren al besteld voor 12uur dus dat moest even geregeld worden. Weer een moment om stil te staan hoe gelukkig we zijn met de Spaanssprekenden onder ons(Helden!).
Eenmaal in ons Hostel aangekomen kon ondanks dat we zo vroeg waren de meeste al in hun kamer. Op weg naar beneden kwamen we Jan en Imma Slot tegen. Dit echtpaar was zelf onderweg naar Ger en Froukje en hadden nog een paar uur voor ze in de bus zouden stappen naar Cajamarca. Natuurlijk nodigden wij hen uit voor een kopje koffie bij onze stamkroeg op de hoek. Uiteindelijk trakteerden zij ons om een super gezellige ochtend vol cappuccino's, café con latte's, gedeelte gebakjes en intressante verhalen over hun zendingstijd.
Na een een opfris momentje kon iedereen er smiddags weer tegen aan. We besloten met de taxi naar het centrum van de stad te gaan, netzoals heel Lima dat deed om de vaderlands feesten te vieren. Ontiegelijk druk. Iedereen kwam op de podia en markten af die op de pleinen stonden. Gelukkig hielden we nog prima overzicht omdat het voornamelijk allemaal Peruaanse toeristen waren waar we allemaal een kop bovenuit staken.
Na een ruim een uur over de marktjes geslenterd te hebben werd onze neus getrokken naar een Norky's restaurant. Een grote en luxe versie van een Kip McDonald's waar de braadovens bij de ingang vol draaiende kip aan spit geurend naar je roepen.
Binnen notime had het personeel een tafel voor 9 gecreëerd terwijl sommige klanten schaamteloos een poging deed foto's van ons blonde gringa's te maken, ons deed dat weinig want we waren al wat gewend vanuit de bergdorpen.
Even later stonden er 4 mals gebraden kippen op tafel. Ondanks dat Pauline stug weigerde om meer dan wat sla te eten kregen we er samen 3 op! Bert had nog nooit een halve kip gegeten en die heeft letterlijk zijn vingers erbij opgegeten. Hij heeft er nu nog maar 3.
De laatste kip hebben we maar in laten pakken en mee genomen naar buiten.
Er was ons verteld dat er in Lima een spectaculaire licht/fontein show is. Natuurlijk moesten we dat zien. Na een redelijk stuk lopen(ruim een uur) door de stad kwamen we aan bij dat parque del agua. Bij het zien van de enorme rij besloot Bert dat hij niet in de rij ging staan en bleef samen met Theo en Joke op een stoeprandje bij de ingang wachten tot we aan de beurt waren. Tenminste, dat zeiden ze. 5 min later kwam er een taxi scheurend voorbij met Bert half uit het raam hangend: ciao!!! ! !... Redelijk verbaast stonden we daar.. maar dat zouden ze toch nooit doen? We waren getuigen hoe Rieke haar man belde en hem een standje gaf. Het haalde alleen niet veel uit. Ze zaten al in een Starbucks.
Vast besloten om zonder hun een geweldige avond te hebben liepen we niet veel later het park in. Helaas stelde de show niet echt veel voor. 20 minuten lazers en een complicatie filmpje van Peruaanse dansen en dieren in combinatie met een panfluit of beethoven op een muur van water geprojecteerd. Klink spectaculair maar helaas moesten we aan de 3 toegeven dat ze niets gemist hadden(al deden we dat wel een dag later..).
Na een paar asociale taxi chauffeurs of prijzen hadden we er toch eentje gevonden die ons voor een schappelijke prijs naar het hotel wilde brengen. Met z'n 6en in 1 taxi kijken we niet meer van op. Deze taxi chauffeur wist alleen niet zo goed de weg waardoor we rondjes door de wijk om het hostel heen bleven rijden en er dubbel zolang over deden. Opgelucht kwamen we er toch.
Met een hele gebraden kip in de koelkast is iedereen voldaan in slaap gevallen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
