Dag 9-12 Reis naar het binnenland
Door: Judith Prakken
22 Juli 2015 | Peru, Celendín
Lieve lezers, het is even stil, omdat de hele groep naar het binnenland is gegaan en daar geen internet is om jullie te schrijven over wat ze allemaal meemaken.
Maandag (dag 8) is een rustige dag geweest. Althans voor de helft van de groep...
De dag begon feestelijk met het vast vieren van de verjaardag van Theo. Hij was pas dinsdag jarig, maar dan waren ze onderweg. Lekker ontbijtje bij een Nederlands koffiehuisje. Toen gingen de meiden de stad in en de mannen een vloerbedekking uitzoeken voor de kerk.
Om vijf uur s middags kwamen we samen om te zingen en taart te eten ter ere van Theo. MAAAAAR, de mannen waren natuurlijk nog niet kaar met het leggen van de vloer. Het werd namelijk laminaat ipv zeil en dat duurt even wat langer. De diehards Bert, Rieke, Suzan en Ilka waren pas 1:20am thuis.
Dinsdag, dag 9, stonden ze al om 6.00am naast het bed, want 6:30am gingen ze richting de busjes die ze naar Celendin en daarvandaan verder naar Oxamarca zouden brengen. Wilfredo ging met de auto volgeladen met kleding, ballen voor de kinderen en Theo en Joke dezelfde route.
Voor 12.00pm waren ze al in Oxamarca (wat vroeger 5-6 uur kostte met eigen vervoer en zeker 8 uur met de bus, door de slechte wegen)
Vandaag, dag 10, zijn ze s middags in Sucre aangekomen om de kerk te helpen verven en een stoep aan te leggen.
Daar vertellen ze vrijdag zelf meer over!
Maandag (dag 8) is een rustige dag geweest. Althans voor de helft van de groep...
De dag begon feestelijk met het vast vieren van de verjaardag van Theo. Hij was pas dinsdag jarig, maar dan waren ze onderweg. Lekker ontbijtje bij een Nederlands koffiehuisje. Toen gingen de meiden de stad in en de mannen een vloerbedekking uitzoeken voor de kerk.
Om vijf uur s middags kwamen we samen om te zingen en taart te eten ter ere van Theo. MAAAAAR, de mannen waren natuurlijk nog niet kaar met het leggen van de vloer. Het werd namelijk laminaat ipv zeil en dat duurt even wat langer. De diehards Bert, Rieke, Suzan en Ilka waren pas 1:20am thuis.
Dinsdag, dag 9, stonden ze al om 6.00am naast het bed, want 6:30am gingen ze richting de busjes die ze naar Celendin en daarvandaan verder naar Oxamarca zouden brengen. Wilfredo ging met de auto volgeladen met kleding, ballen voor de kinderen en Theo en Joke dezelfde route.
Voor 12.00pm waren ze al in Oxamarca (wat vroeger 5-6 uur kostte met eigen vervoer en zeker 8 uur met de bus, door de slechte wegen)
Vandaag, dag 10, zijn ze s middags in Sucre aangekomen om de kerk te helpen verven en een stoep aan te leggen.
Daar vertellen ze vrijdag zelf meer over!
-
23 Juli 2015 - 12:37
Barbara:
Jullie zijn echt geweldig
wat en bemoediging voor de kerken komt ,,zo maar "een opknap beurt uit de hemel vallen
een zichtbaar stuk van Gods helpen de handen -
25 Juli 2015 - 14:43
Barbara Hendriks:
Wat een kanjers zijn jullie!! Super om dit eindelijk te lezen, ik had geen internet.
Gods zegen voor jullie werk en voor Wilfredo en Judith.
Barbara
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
